www.relostmemory.fora.pl

Carlos Oliveira

Carlos wraz z towarzyszami kierował się do szpitala gdzie według ich dowódcy jest punkt ewakuacyjny. Z cichego i przestraszonego żołnierza który ledwie trzymał dłoń błyskawicznie stał się charyzmatycznym dowódcą i strategiem zespołu. - Nie zatrzymywać się! Musimy dotrzeć do tego szpitala. Powiedział Carlos do towarzyszy prowadząc kolumnę.

Admin

-Ty naprawde powinienes dołączyc poziom wyżej, masz do tego smykałkę.
Przytaknał No name.
-Dowódca powiedział za szpitalem , ale nie powiedział w jakim konkretnym miejscu.
Stwierdził Joyride.
-Moze oni nas wysłali na pewną smierć!?
Spanikowała Mitsuri
-Krótki odpoczynek, nie mam siły.
Clevent strasnie zbladł.

Carlos Oliveira

- Dobra może faktycznie przyda się trochę odpoczynku. Miejcie oko na okolicę. Powiedział do oddziału podchodząc do Cleventa. - Jak się czujesz? Spytał. Pochwałami od kolegów nie przejmował się aż nadto. Po prostu robił to co podpowiadała mu intuicja serce i rozum jednocześnie.

Admin

Wszyscy rzucili obok broń i cieszyli się chwilą przerwy.
-Dzięki kochani. Ale czuję ze cos w moim wnętrzu zachodzi i nie bedę soba, to przez ugryzienie tego czegos.
Powiedział Clevent.
-Prosze powiedzcie moim rodzicom i mojej dziewczynie joanne że ich kocham.
Clevent zamknał powieki na siedząco.

Carlos Oliveira

- Clev wyliżesz się z tego... To był pewnie jakiś przerażony kundel. Powiedział do Cleva próbując go pocieszyć. - Ale jeśli ci się coś stanie to masz moje słowo że dotrę do twoich rodziców i Joanny nawet jeśli są na drugim krańcu tej planety i przekaże im że ich kochasz. Powiedział podniosłym tonem. - A teraz odpocznij bo naprawdę kiepsko wyglądasz.

Admin

Wszyscy zaczeli opłakiwac poelgłego towarzysza.
-To stało się tak nagle.
-Miałem z nim iśc na piwo po tej misji.
-Zostąło nas 4 musimy wziąść się w garsć udowodnijmy że jego smierc nie poszłana marne!
Zagrzewał do walki Joyride.

Carlos Oliveira

- Ludzie spokój! Carlos podszedł do Cleva i sprawdził tętno. - Faktycznie nie żyje... Cholera jasna! Wrzasnął Carlos w zrywie furii kopiąc w kosz na śmieci który pięknie poszybował parenaście metrów dalej. Carlos wziął głęboki wdech i uspokoił się. - Musimy iść dalej... Bez niego. Dodał ostatnie słowa przygnębionym tonem. Przeładował pistolet i ruszył w kierunku szpitala. - Luźna kolumna tak jak wcześniej... No name pilnuj szóstej. Powiedział bez uczuciowym tonem.

Admin

-Dobra dobra biegniemy!
Odezwał się No name.
-Emmm..zapomniałam czegoś musze wrócić.
-Gdy Mitsuri zawróciła Clevent zniknał.
-Tu Mitsuri Clevent zniknał...Aaaaaaa!!!
*Sygnał upadajacego komunikatora o ziemie*
-Mitsuri! Mitsuri co sie stało Mitsuri!
Zaniepokoił sie Joyride.

Carlos Oliveira

- Mitsuri odezwij się! Wrzasnął do krótkofalówki Carlos. - Cholera zawracamy. Biegiem. Carlos obrócił się na pięcie i z załadowanym i odbezpieczonym pistoletem pognał w te pędy w miejsce gdzie zostawili "martwego" Cleva.

Admin

Carlos zobacyzł jak Clev już martwy nagle stoi na nogach i dobiera się do Mitsuri, jednak mitsuri strzeliła mu 4 razy w klatke piersiową i nic.
-Cholera! Nie moge go zabić!
Krzyczy wystraszona Mitsuri.

Carlos Oliveira

Carlos podbiega i z rozbiegu uderza Cleva lewym prostym w twarz. Odepchnęło to Cleva parę metrów dalej i złamało nos. Carlos wycelował w Cleva. - Stój! Krzyknął. Clev nadal idzie. - Stój mówie... Powtórzył Carlos. Clev nie słuchał. Carlos strzelił mu w rękę... Brak rezultaty. Strzelił w kolano... Nic. W końcu wymierzył mu w czoło i posłał kulkę między oczy. - Wybacz Clev. Powiedział pociągając za spust.

Admin

Clevent nie bł już wsród żywych ludzi był potworem, zginał.
-Boże, po co ja się wróciłam!
Płacze zrozpaczona Mitsuri.
-Clevent kim ty się stałeś.
Joyride popatrzał na dziwnie wyglądajace białka oczu.
-Dobra zostawcie Cleventa niech bóg ma go w opiece.
Powiedział No Name.

Carlos Oliveira

- To chyba o tym mówił kapitan... Nie dajcie się ugryźć... Za wszelką cenę unikajcie zbliżenia się do kogo kolwiek nawet jeśli jest martwy. Chwileczkę... Kapitan mówił zombi? Czy to aby nie te stwory z horrorów co wróciły do życia? Carlos podszedł do leżącego Cleventa. Był blady a jego oczy... Były białe jak kartka papieru. - Nie wiem co tu jest grane ale wiem jedno... Trzeba dotrzeć do szpitala. Nie biegnijcie jednak bo Joy nie nadąży... Ale trzeba szybko. Uformować szereg i jazda. Powiedział do teamu. Chwilę czekał aż uformują szyk i ruszyli żwawym krokiem w kierunku szpitala.

Admin

Joyride się wkuryzł i zadzwonił do dowództwa.
-Słuchajcie czy to aby napewno misja szkoleniowa, mam tkaie wrażenie że nas posłaliście jak oowce na rzeź! Własnie zabiliśmy swojego bo się rzucił na nasza towarzyszkę! Co tu sie kurwa dzieje!
-Zombie...Strzelajcie w w płat czołowy, w ich głowy tylko tka pozbawicie je zywota! Za szpitalem skręćcie w prawo wysłałem wam transport, już do was leci.
-Jakie kurwa zombie!? Ale co i jak!?
Joyride roztrzaskał komórkę.
-no i nie mamy komórki za 90$ i kontaktu z dowództwem brawo.
dodał coś od siebie No Name.
-Zamknijcie się!

Carlos Oliveira

- Na ten moment nie ma co się martwić o kasę No name. Teraz trzeba liczyć każdy nabój bo nie wiadomo co jeszcze spotkamy. A od dowódców byśmy się dowiedzieli tyle co nic zresztą. A teraz żwawo... Jak się wyrobimy to na moją odpowiedzialność możecie zrobić z kapitanem co chcecie... Potem wszystko ściągnę na siebie. Powiedział Carlos dosyć żwawym krokiem idąc w kierunku szpitala który ma być ich "wybawieniem".